Burada var olmamın, bir şeyler üretmemin arkasında motivasyonumu besleyen pek çok etken var. Bunlardan bence en önemlisini paylaşmak istiyorum sizlerle. Öncelikle çocuklarla ilgili yaptığım paylaşımların çok fazla insana ulaştığını görünce çok mutlu oluyorum. Çünkü çocuklarla ilgili ne kadar çok bilinçlenirsek, bilgilenirsek geleceğimiz o kadar güçlü olabilir. Anne babalar veya geleceğin anne babalarını oluşturacak insanlar çocuk bakımı, gelişimi ve psikolojisiyle ilgili ne kadar çok bilgilenirlerse dünyaya sağlıklı bir insan kazandırmaları ihtimali o kadar kuvvetlenir. “Ben sadece kendi çocuğumdan mesulüm.” bakışını kabul etmiyorum. Bu çocuklar hepimizin! Bugün yetişen her bir çocuk topluma karışacak ve benim çocuğumun karşısına çıkacak. Benim çocuğumla arkadaş olacak. Meseleye böyle bakalım. Her çocuğun güvenliğinden, sağlıklı gelişiminden hepimiz sorumluyuz! Taşın altına elimizi koymalıyız. Bunun için herkes kendinde ne varsa onu verebilir. Ben profesyonel olarak bu işi yapmamın yanında bu mecrada bildiklerimi her daim güncellemeye, arttırmaya çalışıyorum ve sizlerle paylaşıyorum, bir başkası hiç bir şey yapamasa bile bu paylaşımları başkalarına ulaştırarak katkıda bulunabilir mesela. Ya da öğrendiklerini etrafındakilere anlatıp onların farklı düşünmelerini sağlayabilir. Bunun için herkes çabalamalı. “Bana ne, ben çocuğumu iyi yetiştiriyorum.” diyerek işin içinden çıkamayız. Nerede dövülen, istismar edilen bir çocuk duysam ya da görsem içim sızlıyor. Bu çocukların yetişkinlikte bu travmalarla uzun süre cebelleştiklerini de yine klinik deneyimlerimde çok yakından görebiliyorum. Bu sebeple Nihan Kaya’nın da dediği gibi ben de “yeryüzünde kırgın hiçbir çocuk kalmayana dek yazacağım.” diyorum. Yazacağım, anlatacağım, üreteceğim, daha çok insana ulaşacağım. Çünkü vicdanım ancak böyle rahat ediyor.
