Ebeveynlik bir kere başladı mı hiç bitmeyen bir mesai. Bu yolda bazen yorulmak, zorlanmak, bocalamak, tahammülsüzleşmek, hata yapmak çok insani. Ebeveyn zorlandığını ve tıkandığını düşündüğü yerde güçsüz düştüğünü hissedebilir. İyi bir ebeveyn olmadığını, çabalarının sonuç vermediğini de düşünebilir. Hepsi çok insanca, hepsi çok anlaşılır. Ebeveynlik ne “tamam oldum harika bir ebeveynim” dediğimiz ve artık hep mükemmel davranabildiğimiz bir süreç, ne de “berbat, çok kötü bir ebeveynim” deyip her daim hatalarla çevrili olduğumuz bir süreç. Bunu yine bir spektrum gibi düşünelim olur mu? Spektrumun bir ucunda mükemmel ebeveynlik var, diğer ucunda çok kötü ebeveynlik. Genelde ebeveynler bu iki uç arasında salınır durur. Bazen bir uca biraz daha yaklaşır, bazen diğer uca. Ne tamamen bir uçta kalır ve oraya aittir, ne de her daim diğer uçta kalabilir. Her ebeveynin bilerek veya bilmeyerek yaptığı olumlu ve olumsuz davranışlar olabilir. (Sağlıklı psikolojideki bir ebeveyn elbette ki bilerek çocuğuna zarar vermek istemez) İnsanız, hata yapabiliriz. Önemli olan hatamızın farkına varıp hangi yaşta olursa olsun telafi etmeye çabalamamız, “yeterince iyi” ebeveyn olmamız.
Bunalmışlığımızın, zorlanmalarımızın altında, yaptığımız iyi şeyleri de görmememiz, hep eksiklerimize odaklanmamız yatıyor olabilir mi? Oysa biz bir ebeveyn olarak sadece hatalardan, yanlışlardan, eksiklerden ibaret değiliz. Eksiklerimiz elbette vardır, olacaktır ama ebeveyn olarak ben sadece yanlışlardan mı ibaretim?
Yorulman, bunalman seni kötü bir ebeveyn yapmaz sevgili anne/baba. Sadece insan yapar. Kendine dönüp bir bak ve tüm bu gelgitlerin, duygu karmaşasının arasında kendine sor: “Benim neye ihtiyacım var?” Çünkü kendi ihtiyacını görmeden ve karşılamadan evladının ihtiyacını karşılaman zor. Tıpkı çocuğunun neye ihtiyacı olduğunu gözettiğin gibi şimdi kendine bir bak ve kendi ihtiyacını görmeye çalış. Kendi çocuğuna bakım vermeye çalışırken içindeki çocuğu ihmal etmiş olabilir misin? İçindeki çocuğa bakım verdikçe kendi çocuğuna da daha iyi bakım verebileceksin her anlamda. Bunu farket. Kendine şefkat göstermeyi ihmal etme. Kendine sor: “Neye ihtiyacım var?”
